北傳:雜阿含625經 南傳:相應部47相應15經 關涉主題:實踐/戒→正見→四念住、如何修四念處 (更新)
雜阿含625經[正聞本788經/佛光本639經](念處相應/道品誦/修多羅)(莊春江標點)
  如是我聞
  一時住舍衛國祇樹給孤獨園。時有異比丘,名婆醯迦,來詣佛所,稽首禮足,退坐一面,白佛言:
  「世尊!善哉!世尊!為我說法……(如前欝低迦修多羅廣說,差別者:)如是,婆醯迦比丘!初業清淨,身身觀念住者,超越諸魔;受……心……法法觀念住者,超越諸魔。」
  時,婆醯迦比丘聞佛說法教誡已,歡喜、隨喜,作禮而去。
  獨一靜處,專精思惟,不放逸住……乃至不受後有。

相應部47相應15經/婆醯雅經(念住相應/大篇/修多羅)(莊春江譯)
  起源於舍衛城。
  那時,尊者婆醯雅去見世尊。抵達後,向世尊問訊後,在一旁坐下。在一旁坐下的尊者婆醯雅對世尊說這個:
  「大德!請世尊為我簡要地教導法,凡我聽聞世尊的法後,會住於單獨的、隱離的、不放逸的、熱心的、自我努力的,那就好了!」
  「那麼,婆醯雅!在這裡,請你就在最初的諸善法上淨化。而什麼是最初的諸善法呢?善清淨的戒與正直的見。
  婆醯雅!當如果你有善清淨的戒與正直的見時,婆醯雅!之後,依止戒、在戒上住立後,你應該在四念住修習,哪四個?這裡,婆醯雅!請你在身上隨看身地住:熱心的、正知的、有念的,調伏世間中的貪婪、憂後;在諸受上……(中略)在心上……(中略)請你在諸法上隨看法地住:熱心的、正知的、有念的,調伏世間中的貪婪、憂後。
  婆醯雅!當你依止戒、在戒上住立後在這四念住上這樣修習時,婆醯雅!對你來說,不論日或夜到來,在善法上僅增長能被預期,非減損。」
  那時,尊者婆醯雅歡喜、隨喜世尊所說後,從座位起來、向世尊問訊、作右繞後,離開。
  那時,住於單獨的、隱離的、不放逸的、熱心的、自我努力的尊者婆醯雅不久就以證智自作證後,在當生中進入後住於善男子們為了利益正確地從在家出家成為無家者的那個無上梵行結尾,他證知:「出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作不再有此處[輪迴]的狀態。」然後尊者婆醯雅成為眾阿羅漢之一。

巴利語經文(台灣嘉義法雨道場流通的word版本)
SN.47.15/(5) Bāhiyasuttaṃ
   381. Sāvatthinidānaṃ Atha kho āyasmā bāhiyo yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho āyasmā bāhiyo bhagavantaṃ etadavoca– “sādhu me, bhante, bhagavā saṃkhittena dhammaṃ desetu, yamahaṃ bhagavato dhammaṃ sutvā eko vūpakaṭṭho appamatto ātāpī pahitatto vihareyyan”ti. “Tasmātiha tvaṃ, bāhiya, ādimeva visodhehi kusalesu dhammesu. Ko cādi kusalānaṃ dhammānaṃ? Sīlañca suvisuddhaṃ, diṭṭhi ca ujukā. Yato ca kho te, bāhiya, sīlañca suvisuddhaṃ bhavissati, diṭṭhi ca ujukā, tato tvaṃ, bāhiya, sīlaṃ nissāya sīle patiṭṭhāya cattāro satipaṭṭhāne bhāveyyāsi”.
   “Katame cattāro? Idha, tvaṃ, bāhiya, kāye kāyānupassī viharāhi ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhādomanassaṃ; vedanāsu …pe… citte …pe… dhammesu dhammānupassī viharāhi ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhādomanassaṃ. Yato kho tvaṃ, bāhiya, sīlaṃ nissāya sīle patiṭṭhāya ime cattāro satipaṭṭhāne evaṃ bhāvessasi, tato tuyhaṃ, bāhiya, yā ratti vā divaso vā āgamissati, vuddhiyeva pāṭikaṅkhā kusalesu dhammesu, no parihānī”ti.
   Atha kho āyasmā bāhiyo bhagavato bhāsitaṃ abhinanditvā anumoditvā uṭṭhāyāsanā bhagavantaṃ abhivādetvā padakkhiṇaṃ katvā pakkāmi. Atha kho āyasmā bāhiyo eko vūpakaṭṭho appamatto ātāpī pahitatto viharanto nacirasseva– yassatthāya kulaputtā sammadeva agārasmā anagāriyaṃ pabbajanti, tadanuttaraṃ– brahmacariyapariyosānaṃ diṭṭheva dhamme sayaṃ abhiññā sacchikatvā upasampajja vihāsi “Khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyā”ti abbhaññāsi. Aññataro ca panāyasmā bāhiyo arahataṃ ahosīti. Pañcamaṃ.
南北傳經文比對(莊春江作):
  另一則不同的紀錄,參看SN.35.89。