雜阿含270經[正聞本53經/佛光本47經](陰相應/五陰誦/修多羅)(莊春江標點)
如是我聞:
一時,
佛住舍衛國祇樹給孤獨園。
爾時,
世尊告諸
比丘:
「無常想
修習、
多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、
無明。
譬如:田夫於夏末秋初深耕其地,發荄、斷草,如是,比丘!無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:比丘!如人刈草,手攬其端,舉而抖擻,萎枯悉落,取其長者,如是,比丘!無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:
菴羅果著樹猛風搖條,果悉墮落,如是,無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:樓閣中心堅固,眾材所依,攝受不散,如是,無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:一切眾生跡,象跡為大,能攝受故,如是,無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:閻浮提一切諸河悉赴大海,其大海者最為第一,悉攝受故,如是,無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:日出能除一切世間闇冥,如是,無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
譬如:
轉輪聖王於諸小王最上、最勝,如是,無常想修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明。
諸比丘!
云何修無常想,修習、多修習,能斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明?
若比丘於空
露地,若林樹間,善
正思惟,觀察色無常;受、想、行、識無常,如是思惟,斷一切欲愛、色愛、無色愛、掉、慢、無明,所以者何?
無常想者,能建立無我想;
聖弟子住無我想,心離
我慢,
順得涅槃。」
佛說是經已,時諸比丘聞佛所說,歡喜奉行。
相應部22相應102經/無常想經(蘊相應/蘊篇/修多羅)(莊春江譯)
起源於舍衛城。
「
比丘們!無常想已
修習、已
多作,終結一切欲貪,終結一切色貪,終結一切有貪,終結一切無明,根除一切
我是之慢。
比丘們!猶如在秋天時,以大犁耕作的農夫耕作,切斷著一切蔓延的根。同樣的,比丘們!無常想已修習、已多作,終結一切欲貪,終結一切色貪,終結一切有貪,終結一切無明,根除一切我是之慢。
比丘們!猶如割燈心草者割燈心草後,握住頂端處後抖、甩、搖。同樣的,比丘們!無常想已修習、已多作,終結一切欲貪……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如在芒果團簇莖處被切斷時,在那裡,凡芒果莖關連的一切,那些都成為隨行那個者。同樣的,比丘們!無常想已修習……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如凡任何重閣的
椽,那些全部是走到屋頂的、傾向屋頂的、屋頂為會合,屋頂被告知為它們中第一的。同樣的,比丘們!無常想已修習……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如凡任何香根,黑鳶尾草被告知為它們中第一的。同樣的,比丘們!無常想已修習……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如凡任何香樹心,紫檀被告知為它們中第一的。同樣的,比丘們!無常想已修習……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如凡任何香花,茉莉花被告知為它們中第一的。同樣的,比丘們!無常想已修習……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如凡任何小王,他們全部是
轉輪王的跟隨者,轉輪王被告知為他們中第一的。同樣的,比丘們!當無常想……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如凡任何星光的光明,那些全都不值得月亮光明的十六分之一,月亮光明被告知為它們中第一的。同樣的,比丘們!當無常想……(中略)根除一切我是之慢。
比丘們!猶如在秋天時晴朗無雲的天空,當太陽上升到天空時,擊破一切來到天空的黑闇後,輝耀、照亮、照耀。同樣的,比丘們!無常想已修習、已多作,終結一切欲貪,終結一切色貪,終結一切有貪,終結一切無明,根除一切我是之慢。
比丘們!無常想怎樣已修習、怎樣已多作,終結一切欲貪……(中略)根除一切我是之慢呢?『像這樣是色,像這樣是色的
集起,像這樣是色的滅沒;像這樣是受……像這樣是想……像這樣是諸行……像這樣是識,像這樣是識的集起,像這樣是識的滅沒。』比丘們!當無常想這樣已修習、這麼已多作時,終結一切欲貪,終結一切色貪,終結一切有貪,終結一切無明,根除一切我是之慢。」
花品第十,其
攝頌:
「河、花與泡沬,牛糞與指甲尖,
概要與二則皮帶,手斧柄、無常性。」
中間五十則完成。
那個中間五十則的品的攝頌:
「攀住與阿羅漢,被食、有名稱的上座,
以花品為五十,以那個被稱為第二。」
巴利語經文(台灣嘉義法雨道場流通的word版本)
SN.22.102/(10).Aniccasaññāsuttaṃ
102. Sāvatthinidānaṃ. “Aniccasaññā, bhikkhave, bhāvitā bahulīkatā sabbaṃ kāmarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ rūparāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ bhavarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ avijjaṃ pariyādiyati, sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati”.
“Seyyathāpi, bhikkhave, saradasamaye kassako mahānaṅgalena kasanto sabbāni mūlasantānakāni sampadālento kasati; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā bhāvitā bahulīkatā sabbaṃ kāmarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ rūparāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ bhavarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ avijjaṃ pariyādiyati, sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, pabbajalāyako pabbajaṃ lāyitvā agge gahetvā odhunāti niddhunāti nicchoṭeti; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā bhāvitā bahulīkatā sabbaṃ kāmarāgaṃ pariyādiyati …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi bhikkhave, ambapiṇḍiyā vaṇṭacchinnāya yāni tattha ambāni vaṇṭapaṭibandhāni sabbāni tāni tadanvayāni bhavanti; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā bhāvitā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, kūṭāgārassa yā kāci gopānasiyo sabbā tā kūṭaṅgamā kūṭaninnā kūṭasamosaraṇā, kūṭaṃ tāsaṃ aggamakkhāyati evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā bhāvitā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, ye keci mūlagandhā kāḷānusārigandho tesaṃ aggamakkhāyati; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, ye keci sāragandhā, lohitacandanaṃ tesaṃ aggamakkhāyati; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, ye keci pupphagandhā, vassikaṃ tesaṃ aggamakkhāyati; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, ye keci kuṭṭarājāno, sabbete rañño cakkavattissa anuyantā bhavanti, rājā tesaṃ cakkavatti aggamakkhāyati; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, yā kāci tārakarūpānaṃ pabhā, sabbā tā candimappabhāya kalaṃ nāgghanti soḷasiṃ, candappabhā tāsaṃ aggamakkhāyati; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Seyyathāpi, bhikkhave, saradasamaye viddhe vigatavalāhake deve ādicco nataṃ abbhussakkamāno, sabbaṃ ākāsagataṃ tamagataṃ abhivihacca bhāsate ca tapate ca virocate ca; evameva kho, bhikkhave, aniccasaññā bhāvitā bahulīkatā sabbaṃ kāmarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ rūparāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ bhavarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ avijjaṃ pariyādiyati, sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati.
“Kathaṃ bhāvitā ca, bhikkhave, aniccasaññā kathaṃ bahulīkatā sabbaṃ kāmarāgaṃ pariyādiyati …pe… sabbaṃ asmimānaṃ samūhanati? ‘Iti rūpaṃ, iti rūpassa samudayo, iti rūpassa atthaṅgamo; iti vedanā… iti saññā… iti saṅkhārā… iti viññāṇaṃ, iti viññāṇassa samudayo, iti viññāṇassa atthaṅgamo’ti– evaṃ bhāvitā kho, bhikkhave, aniccasaññā evaṃ bahulīkatā sabbaṃ kāmarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ rūparāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ bhavarāgaṃ pariyādiyati, sabbaṃ avijjaṃ pariyādiyati, sabbaṃ asmimānaṃ samūhanatī”ti. Dasamaṃ.
Pupphavaggo dasamo.
Tassuddānaṃ–
Nadī pupphañca pheṇañca, gomayañca nakhāsikhaṃ;
Suddhikaṃ dve ca gaddulā, vāsījaṭaṃ aniccatāti.
Majjhimapaṇṇāsako samatto.
Tassa majjhimapaṇṇāsakassa vagguddānaṃ–
Upayo arahanto ca, khajjanī therasavhayaṃ;
Pupphavaggena paṇṇāsa, dutiyo tena vuccatīti.