經號:   
   (AN.6.10 更新)
增支部6集10經/摩訶男經(莊春江譯)[SA.931]
  被我這麼聽聞
  有一次世尊住在釋迦族的迦毘羅衛城尼拘律園。那時,釋迦族摩訶男去見世尊。抵達後,向世尊問訊後,在一旁坐下。在一旁坐下的釋迦族摩訶男對世尊說這個:「大德!凡那位來到果的、了知教說的聖弟子,他以哪個住處多住?」
  「摩訶男!凡那位來到果的、了知教說的聖弟子,他以這些住處多住:摩訶男!這裡,聖弟子回憶如來:『像這樣,那位世尊是阿羅漢遍正覺者明行具足者善逝世間知者應該被調御人的無上調御者天-人們的大師佛陀、世尊。』摩訶男!凡在聖弟子隨念如來時,那時,他的心既不被貪纏縛,心也不被瞋纏縛,心也不被癡纏縛,那時,他的心是關於對如來只來到正直的。摩訶男!又,心來到正直的聖弟子得義的信受得法的信受、得伴隨法的欣悅。對喜悅者,被生起;對意喜者,身變得寧靜身已寧靜者感受樂;對有樂者,心入定,摩訶男!這被稱為:聖弟子在不平坦的世代中住於得到平坦的;在有瞋害的世代中住於無瞋害的,已進入法流者修習佛隨念
  再者,摩訶男!聖弟子隨念法:『被世尊善說的法是直接可見的、即時的、請你來看的、能引導的、應該被智者各自經驗的。』摩訶男!凡在聖弟子隨念法時,那時,他的心既不被貪纏縛,心也不被瞋纏縛,心也不被癡纏縛,那時,他的心是關於對法只來到正直的。摩訶男!又,心來到正直的聖弟子得義的信受、得法的信受、得伴隨法的欣悅。對喜悅者,喜被生起,對意喜者身變得寧靜,身已寧靜者感受樂;對有樂者,心入定,摩訶男!這被稱為:聖弟子在不平坦的世代中住於得到平坦的;在有瞋害的世代中住於無瞋害的,已進入法流者修習法隨念。
  再者,摩訶男!聖弟子隨念僧團:『世尊的弟子僧團是善行者,世尊的弟子僧團是正直行者,世尊的弟子僧團是真理行者,世尊的弟子僧團是方正行者,即:四雙之人、八輩之士,這世尊的弟子僧團是應該被奉獻者、應該被供奉者、應該被供養者、應該被合掌者、世間的無上福田。』摩訶男!凡在聖弟子隨念僧團時,那時,他的心既不被貪纏縛,心也不被瞋纏縛,心也不被癡纏縛,那時,他的心是關於對僧團只來到正直的。摩訶男!又,心來到正直的聖弟子得義的信受、得法的信受、得伴隨法的欣悅。對喜悅者,喜被生起,對意喜者身變得寧靜,身已寧靜者感受樂;對有樂者,心入定,摩訶男!這被稱為:聖弟子在不平坦的世代中住於得到平坦的;在有瞋害的世代中住於無瞋害的,已進入法流者修習僧團隨念。
  再者,摩訶男!聖弟子隨念自己的諸戒:無毀壞的、無瑕疵的、無污點的、無雜色的、自由的、智者稱讚的、不取著的、轉起定的。摩訶男!凡在聖弟子隨念戒時,那時,他的心既不被貪纏縛,心也不被瞋纏縛,心也不被癡纏縛,那時,他的心是關於對戒只來到正直的。摩訶男!又,心來到正直的聖弟子得義的信受、得法的信受、得伴隨法的欣悅。對喜悅者,喜被生起,對意喜者身變得寧靜,身已寧靜者感受樂;對有樂者,心入定,摩訶男!這被稱為:聖弟子在不平坦的世代中住於得到平坦的;在有瞋害的世代中住於無瞋害的,已進入法流者修習戒隨念。
  再者,摩訶男!聖弟子隨念自己的施捨:『確實是我的利得,確實是我的善得的:凡我在被慳垢纏縛的世代中,以離慳垢之心住於在家,是自由施捨者、以親手施與者、樂於棄捨者、回應乞求者、樂於布施物均分者。』摩訶男!凡在聖弟子隨念施捨時,那時,他的心既不被貪纏縛,心也不被瞋纏縛,心也不被癡纏縛,那時,他的心是關於對施捨只來到正直的。摩訶男!又,心來到正直的聖弟子得義的信受、得法的信受、得伴隨法的欣悅。對喜悅者,喜被生起,對意喜者身變得寧靜,身已寧靜者感受樂;對有樂者,心入定,摩訶男!這被稱為:聖弟子在不平坦的世代中住於得到平坦的;在有瞋害的世代中住於無瞋害的,已進入法流者修習施捨隨念。
  再者,摩訶男!聖弟子隨念諸天:『有四大王天,有三十三天,有夜摩天,有兜率天,有化樂天,有他化自在天,有梵眾天,有其他更高之諸天。那些天具備像這樣的信,從這裡死後,為在那裡往生者,我的像這樣的信也被知道;那些天具備如這樣的戒,從這裡死後,為在那裡往生者,我的像這樣的戒也被知道;那些天具備如這樣的所聞,從這裡死後,為在那裡往生者,我的像這樣的所聞也被知道;那些天具備如這樣的施捨,從這裡死後,為在那裡往生者,我的像這樣的施捨也被知道;那些天具備如這樣的慧,從這裡死後,為在那裡往生者,我的像這樣的慧也被知道。』摩訶男!凡在聖弟子隨念自己與諸天的信、戒、所聞、施捨、慧時,那時,他的心既不被貪纏縛,心也不被瞋纏縛,心也不被癡纏縛,那時,他的心是關於對諸天只來到正直的。摩訶男!又,心來到正直的聖弟子得義的信受、得法的信受、得伴隨法的欣悅。對喜悅者,喜被生起,對意喜者身變得寧靜,身已寧靜者感受樂;對有樂者,心入定,摩訶男!這被稱為:聖弟子在不平坦的世代中住於得到平坦的;在有瞋害的世代中住於無瞋害的,已進入法流者修習諸天隨念。
  摩訶男!凡那位來到果的、了知教說的聖弟子,他以這些住處多住。」
  應該被奉獻品第一,其攝頌
  「二則應該被奉獻、根,力、三則駿馬,
   無上、隨念,以摩訶男它們為十。」
AN.6.10/ 10. Mahānāmasuttaṃ
   10. Ekaṃ samayaṃ bhagavā sakkesu viharati kapilavatthusmiṃ nigrodhārāme. Atha kho mahānāmo sakko yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno, kho mahānāmo sakko bhagavantaṃ etadavoca– “yo so, bhante, ariyasāvako āgataphalo viññātasāsano, so katamena vihārena bahulaṃ viharatī”ti?
   “Yo so, mahānāma, ariyasāvako āgataphalo viññātasāsano, so iminā vihārena bahulaṃ viharati. Idha, mahānāma, ariyasāvako tathāgataṃ anussarati– ‘itipi so bhagavā arahaṃ sammāsambuddho vijjācaraṇasampanno sugato lokavidū anuttaro purisadammasārathi satthā devamanussānaṃ buddho bhagavā’ti. Yasmiṃ, mahānāma, samaye ariyasāvako tathāgataṃ anussarati nevassa tasmiṃ samaye rāgapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na dosapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na mohapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti; ujugatamevassa tasmiṃ samaye cittaṃ hoti tathāgataṃ ārabbha. Ujugatacitto kho pana, mahānāma, ariyasāvako labhati atthavedaṃ, labhati dhammavedaṃ, labhati dhammūpasaṃhitaṃ pāmojjaṃ. Pamuditassa pīti jāyati, pītimanassa kāyo passambhati, passaddhakāyo sukhaṃ vediyati, sukhino cittaṃ samādhiyati. Ayaṃ vuccati, mahānāma– ‘ariyasāvako visamagatāya pajāya samappatto viharati, sabyāpajjāya pajāya abyāpajjo viharati, dhammasotaṃ samāpanno buddhānussatiṃ bhāveti’”.
   “Puna caparaṃ, mahānāma, ariyasāvako dhammaṃ anussarati– ‘svākkhāto bhagavatā dhammo sandiṭṭhiko akāliko ehipassiko opaneyyiko paccattaṃ veditabbo viññūhī’ti. Yasmiṃ, mahānāma, samaye ariyasāvako dhammaṃ anussarati nevassa tasmiṃ samaye rāgapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na dosapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na mohapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti ujugatamevassa tasmiṃ samaye cittaṃ hoti dhammaṃ ārabbha. Ujugatacitto kho pana, mahānāma, ariyasāvako labhati atthavedaṃ, labhati dhammavedaṃ, labhati dhammūpasaṃhita pāmojjaṃ. Pamuditassa pīti jāyati, pītimanassa kāyo passambhati, passaddhakāyo sukhaṃ vediyati, sukhino cittaṃ samādhiyati. Ayaṃ vuccati, mahānāma– ‘ariyasāvako visamagatāya pajāya samappatto viharati, sabyāpajjāya pajāya abyāpajjo viharati dhammasotaṃ samāpanno dhammānussatiṃ bhāveti’”.
   “Puna caparaṃ, mahānāma, ariyasāvako saṅghaṃ anussarati– ‘suppaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, ujuppaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, ñāyappaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, sāmīcippaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, yadidaṃ cattāri purisayugāni aṭṭha purisapuggalā esa bhagavato sāvakasaṅgho āhuneyyo pāhuneyyo dakkhiṇeyyo añjalikaraṇīyo anuttaraṃ puññakkhettaṃ lokassā’ti. Yasmiṃ, mahānāma, samaye ariyasāvako saṅghaṃ anussarati nevassa tasmiṃ samaye rāgapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na dosapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na mohapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti; ujugatamevassa tasmiṃ samaye cittaṃ hoti saṅghaṃ ārabbha. Ujugatacitto kho pana, mahānāma, ariyasāvako labhati atthavedaṃ, labhati dhammavedaṃ, labhati dhammūpasaṃhitaṃ pāmojjaṃ. Pamuditassa pīti jāyati, pītimanassa kāyo passambhati, passaddhakāyo sukhaṃ vediyati, sukhino cittaṃ samādhiyati. Ayaṃ vuccati, mahānāma– ‘ariyasāvako visamagatāya pajāya samappatto viharati, sabyāpajjāya pajāya abyāpajjo viharati, dhammasotaṃ samāpanno saṅghānussatiṃ bhāveti’”.
   “Puna caparaṃ, mahānāma, ariyasāvako attano sīlāni anussarati akhaṇḍāni acchiddāni asabalāni akammāsāni bhujissāni viññuppasatthāni aparāmaṭṭhāni samādhisaṃvattanikāni Yasmiṃ, mahānāma, samaye ariyasāvako sīlaṃ anussarati nevassa tasmiṃ samaye rāgapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na dosapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na mohapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti; ujugatamevassa tasmiṃ samaye cittaṃ hoti sīlaṃ ārabbha. Ujugatacitto kho pana, mahānāma, ariyasāvako labhati atthavedaṃ, labhati dhammavedaṃ, labhati dhammūpasaṃhitaṃ pāmojjaṃ. Pamuditassa pīti jāyati, pītimanassa kāyo passambhati, passaddhakāyo sukhaṃ vediyati, sukhino cittaṃ samādhiyati. Ayaṃ vuccati, mahānāma– ‘ariyasāvako visamagatāya pajāya samappatto viharati, sabyāpajjāya pajāya abyāpajjo viharati, dhammasotaṃ samāpanno sīlānussatiṃ bhāveti’”.
   “Puna caparaṃ, mahānāma, ariyasāvako attano cāgaṃ anussarati– ‘lābhā vata me, suladdhaṃ vata me! Yohaṃ maccheramalapariyuṭṭhitāya pajāya vigatamalamaccherena cetasā agāraṃ ajjhāvasāmi muttacāgo payatapāṇi vossaggarato yācayogo dānasaṃvibhāgarato’ti. Yasmiṃ, mahānāma, samaye ariyasāvako cāgaṃ anussarati nevassa tasmiṃ samaye rāgapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na dosapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti na mohapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti; ujugatamevassa tasmiṃ samaye cittaṃ hoti cāgaṃ ārabbha. Ujugatacitto kho pana, mahānāma, ariyasāvako labhati atthavedaṃ, labhati dhammavedaṃ, labhati dhammūpasaṃhitaṃ pāmojjaṃ. Pamuditassa pīti jāyati, pītimanassa kāyo passambhati, passaddhakāyo sukhaṃ vediyati, sukhino cittaṃ samādhiyati. Ayaṃ vuccati, mahānāma– ‘ariyasāvako visamagatāya pajāya samappatto viharati, sabyāpajjāya pajāya abyāpajjo viharati, dhammasotaṃ samāpanno cāgānussatiṃ bhāveti’”.
   “Puna caparaṃ, mahānāma, ariyasāvako devatānussatiṃ bhāveti – ‘santi devā cātumahārājikā, santi devā tāvatiṃsā, santi devā yāmā, santi devā tusitā, santi devā nimmānaratino, santi devā paranimmitavasavattino, santi devā brahmakāyikā, santi devā tatuttari. Yathārūpāya saddhāya samannāgatā tā devatā ito cutā tattha upapannā, mayhampi tathārūpā saddhā saṃvijjati. Yathārūpena sīlena samannāgatā tā devatā ito cutā tattha upapannā, mayhampi tathārūpaṃ sīlaṃ saṃvijjati. Yathārūpena sutena samannāgatā tā devatā ito cutā tattha upapannā, mayhampi tathārūpaṃ sutaṃ saṃvijjati. Yathārūpena cāgena samannāgatā tā devatā ito cutā tattha upapannā, mayhampi tathārūpo cāgo saṃvijjati. Yathārūpāya paññāya samannāgatā tā devatā ito cutā tattha upapannā, mayhampi tathārūpā paññā saṃvijjatī’ti. Yasmiṃ mahānāma, samaye ariyasāvako attano ca tāsañca devatānaṃ saddhañca sīlañca sutañca cāgañca paññañca anussarati nevassa tasmiṃ samaye rāgapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na dosapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti, na mohapariyuṭṭhitaṃ cittaṃ hoti; ujugatamevassa tasmiṃ samaye cittaṃ hoti tā devatā ārabbha. Ujugatacitto kho pana, mahānāma, ariyasāvako labhati atthavedaṃ, labhati dhammavedaṃ, labhati dhammūpasaṃhitaṃ pāmojjaṃ. Pamuditassa pīti jāyati, pītimanassa kāyo passambhati, passaddhakāyo sukhaṃ vediyati, sukhino cittaṃ samādhiyati. Ayaṃ vuccati, mahānāma– ‘ariyasāvako visamagatāya pajāya samappatto viharati sabyāpajjāya pajāya abyāpajjo viharati, dhammasotaṃ samāpanno devatānussatiṃ bhāveti’”.
   “Yo so, mahānāma, ariyasāvako āgataphalo viññātasāsano, so iminā vihārena bahulaṃ viharatī”ti. Dasamaṃ.
   Āhuneyyavaggo paṭhamo.
   Tassuddānaṃ–
   Dve āhuneyyā indriya, balāni tayo ājānīyā;
   Anuttariya anussatī, mahānāmena te dasāti.
漢巴經文比對(莊春江作):