增支部3集87經/學經第一(莊春江譯)[SA.819]
「
比丘們!
這超過一百五十條學處每半個月來到誦說,於該處,
愛惜自己的
善男子學習,比丘們!這三學於該處走到這個所有的總攝,哪三個?增上戒學、
增上心學、增上慧學,比丘們!這三學於該處走到這個所有的總攝。
比丘們!這裡,比丘在諸戒上是
完全的實行者,在定上是適量的實行者,在慧上是適量的實行者,凡那些
小隨小學處,他即使犯那些,也出罪,那是什麼原因?比丘們!因為,在這裡,不可能的事不被我說。但凡那些
梵行基礎的、適合梵行的學處,在那裡,他有堅固的戒與住立的戒,
在諸學處上受持後學習,他以三結的遍盡,為
入流者、不墮惡趣法者、
決定者、
正覺為彼岸者。
比丘們!又,這裡,比丘在諸戒上是完全的實行者,在定上是適量的實行者,在慧上是適量的實行者,凡那些小隨小學處,他即使犯那些,也出罪,那是什麼原因?比丘們!因為,在這裡,不可能的事不被我說。但凡那些梵行基礎的、適合梵行的學處,在那裡,他有堅固的戒與住立的戒,在諸學處上受持後學習,他以三結的遍盡,以貪、瞋、癡薄的狀態,為
一來者,只回來這個世間一次後,
作苦的終結。
比丘們!又,這裡,比丘在諸戒上是完全的實行者,在定上是完全的實行者,在慧上是適量的實行者,凡那些小隨小學處,他即使犯那些,也出罪,那是什麼原因?比丘們!因為,在這裡,不可能的事不被我說。但凡那些梵行基礎的、適合梵行的學處,在那裡,他有堅固的戒與住立的戒,在諸學處上受持後學習,他以
五下分結的滅盡,成為
化生者、在那裡般涅槃者、不從那個世間返還者。
比丘們!又,這裡,比丘在諸戒上是完全的實行者,在定上是完全的實行者,在慧上是完全的實行者,凡那些小隨小學處,他即使犯那些,也出罪,那是什麼原因?比丘們!因為,在這裡,不可能的事不被我說。但凡那些梵行基礎的、適合梵行的學處,在那裡,他有堅固的戒與住立的戒,在諸學處上受持後學習,他以諸漏的滅盡,以證智自作證後,在當生中
進入後住於無漏
心解脫、
慧解脫。
比丘們!這樣,部分行者到達部分,完全的實行者有完全的,比丘們!就像這樣,我說學處是
功不唐捐的。」
AN.3.87/
6. Paṭhamasikkhāsuttaṃ
87. “Sādhikamidaṃ bhikkhave, diyaḍḍhasikkhāpadasataṃ anvaddhamāsaṃ uddesaṃ āgacchati, yattha attakāmā kulaputtā sikkhanti. Tisso imā, bhikkhave, sikkhā yatthetaṃ sabbaṃ samodhānaṃ gacchati. Katamā tisso? Adhisīlasikkhā, adhicittasikkhā adhipaññāsikkhā– imā kho, bhikkhave, tisso sikkhā, yatthetaṃ sabbaṃ samodhānaṃ gacchati.
“Idha, bhikkhave, bhikkhu sīlesu paripūrakārī hoti samādhismiṃ mattaso kārī paññāya mattaso kārī. So yāni tāni khuddānukhuddakāni sikkhāpadāni tāni āpajjatipi vuṭṭhātipi. Taṃ kissa hetu? Na hi mettha, bhikkhave, abhabbatā vuttā. Yāni ca kho tāni sikkhāpadāni ādibrahmacariyakāni brahmacariyasāruppāni, tattha dhuvasīlo ca hoti ṭhitasīlo ca, samādāya sikkhati sikkhāpadesu. So tiṇṇaṃ saṃyojanānaṃ parikkhayā sotāpanno hoti avinipātadhammo niyato sambodhiparāyaṇo.
“Idha pana, bhikkhave, bhikkhu sīlesu paripūrakārī hoti samādhismiṃ mattaso kārī paññāya mattaso kārī. So yāni tāni khuddānukhuddakāni sikkhāpadāni tāni āpajjatipi vuṭṭhātipi. Taṃ kissa hetu? Na hi mettha, bhikkhave, abhabbatā vuttā. Yāni ca kho tāni sikkhāpadāni ādibrahmacariyakāni brahmacariyasāruppāni tattha dhuvasīlo ca hoti ṭhitasīlo ca, samādāya sikkhati sikkhāpadesu. So tiṇṇaṃ saṃyojanānaṃ parikkhayā rāgadosamohānaṃ tanuttā sakadāgāmī hoti, sakideva imaṃ lokaṃ āgantvā dukkhassantaṃ karoti.
“Idha pana, bhikkhave, bhikkhu sīlesu paripūrakārī hoti samādhismiṃ paripūrakārī paññāya mattaso kārī. So yāni tāni khuddānukhuddakāni sikkhāpadāni tāni āpajjatipi vuṭṭhātipi. Taṃ kissa hetu? Na hi mettha, bhikkhave, abhabbatā vuttā. Yāni ca kho tāni sikkhāpadāni ādibrahmacariyakāni brahmacariyasāruppāni tattha dhuvasīlo ca hoti ṭhitasīlo ca, samādāya sikkhati sikkhāpadesu. So pañcannaṃ orambhāgiyānaṃ saṃyojanānaṃ parikkhayā opapātiko hoti tattha parinibbāyī anāvattidhammo tasmā lokā.
“Idha pana, bhikkhave, bhikkhu sīlesu paripūrakārī hoti samādhismiṃ paripūrakārī paññāya paripūrakārī. So yāni tāni khuddānukhuddakāni sikkhāpadāni tāni āpajjatipi vuṭṭhātipi. Taṃ kissa hetu? Na hi mettha, bhikkhave, abhabbatā vuttā. Yāni ca kho tāni sikkhāpadāni ādibrahmacariyakāni brahmacariyasāruppāni tattha dhuvasīlo ca hoti ṭhitasīlo ca, samādāya sikkhati sikkhāpadesu. So āsavānaṃ khayā anāsavaṃ cetovimuttiṃ paññāvimuttiṃ diṭṭheva dhamme sayaṃ abhiññā sacchikatvā upasampajja viharati.
“Iti kho, bhikkhave, padesaṃ padesakārī ārādheti paripūraṃ paripūrakārī. Avañjhāni tvevāhaṃ, bhikkhave, sikkhāpadāni vadāmī”ti. Chaṭṭhaṃ.