經號:   
   (AN.9.26 更新)
增支部9集26經/石柱經(莊春江譯)
  有一次尊者舍利弗與尊者月光子住在王舍城栗鼠飼養處的竹林中。
  在那裡,尊者月光子召喚比丘們:
  「學友們!提婆達多對比丘們這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡梵行已完成應該被作的已作不再有此處[輪迴]的狀態。』」』」
  在這麼說時,尊者舍利弗對尊者月光子說這個:
  「月光子學友!提婆達多對比丘們不[應]這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』但,月光子學友!提婆達多對比丘們[應]這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心善累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』」
  第二次,尊者月光子召喚比丘們:
  「學友們!提婆達多對比丘們這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』」
  第二次,尊者舍利弗對尊者月光子說這個:
  「月光子學友!提婆達多對比丘們不[應]這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』但,月光子學友!提婆達多對比丘們[應]這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心善累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』」
  第三次,尊者月光子召喚比丘們:
  「學友們!提婆達多對比丘們這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』」
  第三次,尊者舍利弗對尊者月光子說這個:
  「月光子學友!提婆達多對比丘們不[應]這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』但,月光子學友!提婆達多對比丘們[應]這麼教導法:『學友們!當比丘的心被心善累積時,這位比丘能適合記說:「我了知:『出生已盡,梵行已完成,應該被作的已作,不再有此處[輪迴]的狀態。』」』
  學友!比丘的心如何被心善累積呢?[知道:]『我的心是離貪的。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是離瞋的。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是離癡的。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是非有貪法。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是非有瞋法。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是非有癡法。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是不退轉至欲有之法。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是不退轉至色有之法。』[他的]心被心善累積;[知道:]『我的心是不退轉至無色有之法。』[他的]心被心善累積。
  學友!當比丘的心這樣完全解脫時,即使能被眼識知的強大色來到眼的領域,也不能佔據他的心,他仍保有不雜染的心,穩固、泰然,而隨看著消散
  學友!猶如有十六肘的石柱,其八肘部分是在下面的基礎,八肘在基礎之上。那時,如果從東方來了暴風雨,不會被動搖,不會被震動;那時,如果從西方……(中略)那時,如果從北方……(中略)那時,如果從南方來了暴風雨,不會被動搖,不會被震動,那是什麼原因呢?學友![因為]石柱的深基礎與被善埋之狀態。同樣的,學友!當比丘的心這樣完全解脫時,即使能被眼識知的強大色來到眼的領域,也不能佔據他的心,他仍保有不雜染的心,穩固、泰然,而隨看著消散。
  即使能被耳識知的強大聲音……能被鼻識知的氣味……能被舌識知的味道……能被身識知的所觸……能被意識知的強大法來到意的領域,也不能佔據他的心,他仍保有不雜染的心,穩固、泰然,而隨看著消散。」
AN.9.26/ 6. Silāyūpasuttaṃ
   26. Ekaṃ samayaṃ āyasmā ca sāriputto āyasmā ca candikāputto rājagahe viharanti veḷuvane kalandakanivāpe. Tatra kho āyasmā candikāputto bhikkhū āmantesi – “devadatto, āvuso, bhikkhūnaṃ evaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā citaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya – ‘khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’”ti.
   Evaṃ vutte āyasmā sāriputto āyasmantaṃ candikāputtaṃ etadavoca – “na kho, āvuso candikāputta, devadatto bhikkhūnaṃ evaṃ dhammaṃ deseti ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā citaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’ti. Evañca kho, āvuso, candikāputta, devadatto bhikkhūnaṃ dhammaṃ deseti – ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’”ti.
   Dutiyampi kho āyasmā candikāputto bhikkhū āmantesi– “devadatto, āvuso, bhikkhūnaṃ evaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā citaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’”ti. Dutiyampi kho āyasmā sāriputto āyasmantaṃ candikāputtaṃ etadavoca– “na kho, āvuso candikāputta, devadatto bhikkhūnaṃ evaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā citaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’ti. Evañca kho, āvuso candikāputta, devadatto bhikkhūnaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’”ti.
   Tatiyampi kho āyasmā candikāputto bhikkhū āmantesi– “devadatto, āvuso, bhikkhūnaṃ evaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā citaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’”ti. Tatiyampi kho āyasmā sāriputto āyasmantaṃ candikāputtaṃ etadavoca– “na kho, āvuso candikāputta, devadatto bhikkhūnaṃ evaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā citaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’ti. Evañca kho, āvuso candikāputta, devadatto bhikkhūnaṃ dhammaṃ deseti– ‘yato kho, āvuso, bhikkhuno cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti, tassetaṃ bhikkhuno kallaṃ veyyākaraṇāya– khīṇā jāti, vusitaṃ brahmacariyaṃ, kataṃ karaṇīyaṃ, nāparaṃ itthattāyāti pajānāmī’”ti.
   “Kathañca, āvuso, bhikkhuno cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti? ‘Vītarāgaṃ me cittan’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘vītadosaṃ me cittan’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘vītamohaṃ me cittan’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘asarāgadhammaṃ me cittan’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘asadosadhammaṃ me cittan’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘asamohadhammaṃ me cittan’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘anāvattidhammaṃ me cittaṃ kāmabhavāyā’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘anāvattidhammaṃ me cittaṃ rūpabhavāyā’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti; ‘anāvattidhammaṃ me cittaṃ arūpabhavāyā’ti cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti. Evaṃ sammā vimuttacittassa kho, āvuso, bhikkhuno bhusā cepi cakkhuviññeyyā rūpā cakkhussa āpāthaṃ āgacchanti, nevassa cittaṃ pariyādiyanti; amissīkatamevassa cittaṃ hoti ṭhitaṃ āneñjappattaṃ, vayaṃ cassānupassati.
   “Seyyathāpi, āvuso, silāyūpo soḷasakukkuko. Tassassu aṭṭha kukkū heṭṭhā nemaṅgamā, aṭṭha kukkū upari nemassa. Atha puratthimāya cepi disāya āgaccheyya bhusā vātavuṭṭhi, neva naṃ saṅkampeyya na sampavedheyya; atha pacchimāya… atha uttarāya… atha dakkhiṇāya cepi disāya āgaccheyya bhusā vātavuṭṭhi, neva naṃ saṅkampeyya na sampavedheyya. Taṃ kissa hetu? Gambhīrattā, āvuso, nemassa, sunikhātattā silāyūpassa. Evamevaṃ kho, āvuso, sammā vimuttacittassa bhikkhuno bhusā cepi cakkhuviññeyyā rūpā cakkhussa āpāthaṃ āgacchanti, nevassa cittaṃ pariyādiyanti; amissīkatamevassa cittaṃ hoti ṭhitaṃ āneñjappattaṃ, vayaṃ cassānupassati.
   “Bhusā cepi sotaviññeyyā saddā… ghānaviññeyyā gandhā… jivhāviññeyyā rasā… kāyaviññeyyā phoṭṭhabbā… manoviññeyyā dhammā manassa āpāthaṃ āgacchanti, nevassa cittaṃ pariyādiyanti; amissīkatamevassa cittaṃ hoti ṭhitaṃ āneñjappattaṃ, vayaṃ cassānupassatī”ti. Chaṭṭhaṃ.
漢巴經文比對(莊春江作):
  「心法修心(SA.499)」,南傳作「心被心累積」(cetasā citaṃ hoti-心是從心的; cetasā cittaṃ suparicitaṃ hoti-心被心善累積),菩提比丘長老依錫蘭本(cetasā cittaṃ paricitaṃ hoti)英譯為「心被心鞏固」(mind is consolidated by mind)。按:《滿足希求》以「一回心序(心的過程)的心被[另]一回心序增大」(cittavārapariyāyena cittavārapariyāyo cito vaḍḍhito hoti)解說,與錫蘭版paricitaṃ(累積;增加)相順,今準此譯。
  「無貪法(SA.499)」,南傳作「非有貪法」(asarāgadhammaṃ),菩提比丘長老英譯為「不屬於慾望」(not subject to lust)。按:《滿足希求》以「不含污穢性」(na sarajjanasabhāvaṃ)解說。